Thursday, October 13, 2011

Нэрийг нь санадаггүй шүлэг

Энэ насныхаа нарыг жаргатал
Энгэр газар ижилдэн зогсьё гэж
Хайлаас мод уяран бөхийхөд
Хадан цохио дургуйцэн гэдийжээ

Тэмүүлэх тээршээхийн аль алиныг
Тэнсэж тэгнэж үзсэн хүмүүс
Хайлаас хичнээн уяран бөхийхөд
Хад төчнөөн гэдийдэг гэлцэх юм

Хайргүй хүнийг хайрдан суухад
Хайран сэтгэл уйтгарт умбах юм
Хадны хатууг мэдсээр байж
Хайлаас минь чи дэмий л бөхийж дээ
/Довчингийн Отгонсүрэн/

No comments:

Post a Comment